Przyznam się Wam, że uwielbiam rośliny cebulowe! Za ich kwiaty, barwę, zapach, delikatność i coroczne odradzanie. Tulipany zdecydowanie królują w tym zamiłowaniu, ich niezliczona liczba odmian różniących się kształtem i kolorem kwiatów wprost mnie zachwyca! O tulipanach chętnie rozpiszę się w oddzielnym poście, dziś natomiast mam dla Was garść informacji o roślinach cebulowych, które niewątpliwie są zwiastunami zbliżającej się wielkimi krokami wiosny. Mam nadzieję, że dzięki temu choć trochę uda Wam się ją poczuć :)
Gdy za oknem panują jeszcze niskie temperatury, jest szaro, a my tęsknimy za wiosną, słońcem i zielenią możemy polepszyć sobie humor zwabiając wiosnę do domu wykorzystując w tym celu aranżacje z roślin cebulowych zasadzonych w przeróżnych pojemnikach. Idealnie do tego sprawdzą się krokusy (Crocus), narcyzy (Narcissus), szafirki (Muscari) no i oczywiście popularne hiacynty (Hyacinthus), które dodatkowo wypełnią wnętrze domu przyjemnym zapachem. Najprościej jest zajść do kwiaciarni czy marketu i kupić już kwitnącą roślinę, ale ja polecam Wam spróbować, przy naprawdę niewielkim wysiłku, samemu wyhodować te wczesnowiosenne rośliny – wierzcie, że wtedy będą cieszyć jeszcze bardziej :)
Aby rośliny cebulowe zakwitły nam wcześniej niż w ogrodach powinniśmy poddać je tzw. pędzeniu, czyli przerwaniu spoczynku cebul. Polega to na tym, że jesienią przetrzymujemy cebule w chłodnym i ciemnym miejscu (stwarzamy im warunki zimowe – tu pomocna okazuje się lodówka), a dopiero później (po ok. 10 tygodniach) przenosimy je do cieplejszego pomieszczenia gdzie się ‘budzą’ – dochodzi do przyśpieszenia tworzenia się zawiązków korzeni i kwiatostanu. Sadzimy je wówczas w pojemnikach zagłębiając cebule w podłożu do 2/3 wysokości. Tak przygotowane szybko zaczną kiełkować i następnie kwitnąć. Najlepszy efekt uzyskamy sadząc cebule po kilka, kilkanaście i eksponując je w grupach. I co ważne: jeśli chcemy, by dłużej dekorowały mieszkanie to ustawiajmy je z dala od kaloryferów, bo ciepło spowoduje szybsze przekwitanie.
Po przekwitnięciu większość z nas wyrzuca cebule, jednak gdy jesteśmy szczęściarzami i posiadamy własny ogród to możemy uprawiać je dalej. Jeśli chcielibyście tak zrobić, np. z hiacyntami, to musicie odpowiednio je do tego przygotować. Ważne, by obumarły kwiatostan usunąć, ale pozostawić pęd i liście, a roślinę w dalszym ciągu podlewać. Liście możemy usunąć dopiero kiedy zaczną żółknąć. Cebule wyjmujemy wtedy z doniczki i przesuszone przechowujemy w przewiewnym ciemnym miejscu, aż do jesieni kiedy to będziemy mogli je już śmiało posadzić w ogrodzie.
Nasuwa się pytanie: jak i gdzie je posadzić? Duże znaczenie ma właściwy termin sadzenia i przede wszystkim jakość cebul – muszą być zdrowe i nieuszkodzone. Rośliny cebulowe takie jak: krokusy, przebiśniegi, cebulice, hiacynty, narcyzy, szafirki, tulipany, czosnki, szachownice cesarskie muszą być posadzone jesienią. Spośród nich najwcześniej, bo już późnym latem (koniec sierpnia), sadzimy bulwy krokusów i cebule narcyzów. Pozostałe gatunki możemy posadzić z początkiem jesieni, we wrześniu, a nawet jeszcze w październiku – zdążą wytworzyć korzenie przed pierwszymi przymrozkami i będą mogły przetrwać zimę. Bulwy czy cebule poszczególnych gatunków mają różną wielkość, którą powinniśmy dostosować do głębokości sadzenia. I tak: krokusy, cebulice, szafirki sadzimy na głębokości ok. 7-10 cm, hiacynty, narcyzy i tulipany nieco głębiej ok. 10-15 cm, zaś czosnki, szachownice cesarskie na głębokości ok. 15-20 cm. Odstęp między cebulami zależy od siły wzrostui mnożenia się cebul. Zasada jest taka, że duże cebule, które przyrastają wolno sadzimy co 25-40 cm, drobne co 8-10 cm. Roślinom tym należy wybrać stanowisko najlepiej słoneczne bądź lekko półcieniste z glebą niezbyt ciężką, przepuszczalną, a zakwitną okazale.
Dobrym miejscem do posadzenia będą stanowiska, które umożliwią podziwianie z bliska roślin cebulowych. Sprawdzą się zatem przestrzenie przy ścieżkach, na obrzeżach trawników (z koszeniem trawy trzeba będzie jednak poczekać, aż zaschną liście), na rabatach z drzewami i krzewami liściastymi gdzie z początkiem wiosny nim pojawią się liście, rośliny cebulowe będą dobrze wyeksponowane. Dobrym tłem dla roślin cebulowych będą zimozielone krzewy (np. bukszpan, cis), które dodatkowo podkreślą ich piękno. Innym rozwiązaniem jest możliwość posadzenia roślin w donicach, które możemy ustawić w dowolnie wybranym miejscu. W tym przypadku sprawdzi się sadzenie warstwowe wybranych cebul.
Warto wykorzystać dostępną sporą liczbę gatunków i odmian roślin cebulowych i tak komponować nasadzenia, by termin kwitnienia roślin był różny, wtedy będziemy mogli podziwiać je nawet przez kilka miesięcy. Ta różnorodność cebulowych okazów sprawia, że możemy realizować dowolne zestawienia kolorystyczne. Ja polecałabym jednak unikanie pstrokatych zestawień i skupienie się na komponowaniu roślin jednobarwnych, o barwach harmonijnych, ale z wykorzystaniem różnych kształtów kwiatów oraz wysokości roślin.
Tym, którzy zapomnieli o jesiennym sadzeniu cebulek i w ich ogrodach tegorocznej wiosny zabraknie roślin cebulowych dedykuje poniższe obrazki :) Niech będą inspiracją i dowodem na to, że warto poświęcić trochę czasu na jesienne sadzenie cebul.
źródła: pinterest.com
